Jaszczurki i
węże wtórnie utraciły dolny
łuk skroniowy, co umożliwiło im zwiększenie ruchomości (
kinetyzmu) czaszki.
Kość kwadratowa, na której podwieszona jest żuchwa, może się odchylać w tył i w bok. Takie zawieszenie, osiągnęło skrajną postać u węży, które mogą połykać bardzo duże ofiary, rozciągając paszczę dzięki ruchomym połączeniom elementów czaszki, zwłaszcza szczęk. Ponieważ ich żebra nie są połączone po stronie brzusznej, podobnie rozciąga się ich
tułów w miejscu, gdzie znajduje się połknięta w całości i powoli trawiona zdobycz. W kręgosłupie współczesnych
gadów można wyróżnić pięć odcinków:
szyjny,
piersiowy,
lędźwiowy i
ogonowy. Żebra w odcinku piersiowym łączą się często z
mostkiem tworząc sprężystą klatkę piersiową.